Handhaven is beter dan geld weggooien.

PvdA en ChristenUnie stellen voor een fonds op te richten, dat problematische schulden zou moeten opkopen met als doel de hoogte hiervan te bevriezen. Dat zou het oplossen van die schulden moeten bevorderen.

Waarom geld weggooien? Waarom moet de belastingbetaler er weer voor opdraaien? Waarom wordt er niet gehandhaafd?

De hoogte van de incassokosten op een vordering is wettelijk gemaximaliseerd. Maar die wet wordt ontdoken. Vorderingen, soms klein in omvang, worden verhoogd met incassokosten en vervolgens doorverkocht aan een ander incassobedrijf of deurwaarder. De nieuwe eigenaar van de vordering boekt het aankoopbedrag als hoofdsom en telt vervolgens weer incassokosten bij. Zo ontstaan buitensporig hoge vorderingsbedragen en de onmogelijkheid deze op de schuldenaar te verhalen.

Moet dat voorgestelde fonds nu de illegaal ingeboekte winsten van het incassogilde gaan financieren?

Komt een incasso voor de rechter, dan toetst die rechter nimmer op ontvankelijkheid. Hij/zij vraagt nooit uit zichzelf naar een kopie van de factuur van de hoofdsom. Als een deurwaarder stelt dat betaald moet worden, dan wordt dat klakkeloos overgenomen en worden de argumenten van de schuldenaar stelselmatig genegeerd. (Deze bewering kan worden onderbouwd met een stapel aan dossiers die bij de deurwaarderskamer, rechtbank Amsterdam, zijn gepasseerd.)

Ik zie een heel andere oplossing voor mij: gewoon handhaven. Stel een database ter beschikking waarin schuldhulpverleners, curatoren en bewindvoerders de schulden van hun cliƫnten kunnen registreren, voorzien van documentatie in pdf formaat.

Voordeel: tot een bepaald niveau zou dit register publiek raadpleegbaar kunnen zijn. Als een soort aanvulling op de BKR. Dat helpt nieuwe schulden te voorkomen.

Voordeel: geregistreerde schulden gelden als niet incasseerbaar zo lang de vordering hoger is dan de hoogte van de originele (!) hoofdsom plus de maximaal toegestane incassokosten.

Voordeel: wanneer een schuldsanering wordt afgesloten met een schone lei, wordt de opbrengst verdeeld onder uitsluitend de schuldeisers van in aanmerking komende vorderingen. De overige vorderingen vallen uitdrukkelijk WEL onder de schone lei.

Voordeel: het is afgelopen met de ongelimiteerde wildgroei in incassoland.

Voordeel: de hier voorgestelde database kan worden verenigd met het openbare faillissementsregister en het al bestaande register waarin deurwaarders hun beslagleggingen registreren.

Oplossen in plaats van afkopen. Het voorstel van PvdA en CU toont slechts zwakte en onmacht.

Geplaatst in Uncategorized.