Corona Maatregelen.
Diverse managers van overheidsinstanties vinden het aan hun ego verplicht de burger hulp te bieden voor de negatieve effecten die de overheidsmaatregelen hebben voor de individuele ondernemer. Het aantal instanties is divers, de klanten van die instanties zijn divers, dus de regelingen zijn ook divers ook al komen deze voort uit een algeheel dezelfde situatie.
We kunnen aan het doel en middel van de maatregelen afleiden hoe deze bestuurders de term “steun” definiëren. Ik zie daar een grote gemene deler, maar niet het effect wat de ondernemer zou verwachten.
Het gaat er om de impact op de economie zo gering mogelijk te houden. En de economie vormen wij met elkaar. Maar wie is de grote profiteur? Precies, de overheid. De rest bestaat uit schakels in een lange ketting, waarbij elke schakel als belangrijkste functie kent het middels belastingheffing afgeroomd worden door de overheid. Die falende overheid, die al dat geld slechts over de balk gooit. Denk daarbij bijvoorbeeld aan het debacle van een inferieur politioneel communicatie systeem dat C2000 heet. Of de herstructurering van de infrastructuur in Amsterdam, genoemd project Zuidasdok, dat pas in 2036 gereed wordt verwacht maar nu al EEN MILJARD Euro duurder uitvalt dan begroot. En dat zijn slechts enkele recente voorbeelden. Voldoende beloning voor zorgmedewerkers, leraren, blauw op straat etcetera kan er niet af.
Bijzondere rol voor de gemeenten
Een groep van potentiële steunverleners wordt gevormd door de gemeenten. Deze openen een noodloket waar ondernemers kunnen aankloppen die door de overheidsmaatregelen hun verdienmodel onderuitgehaald zien worden.
De rijksoverheid vaardigt landelijke maatregelen uit, en de gemeenten mogen ten laste van het eigen budget de scherven bij elkaar vegen. Onbekend is of de gemeenten hiertoe voldoende budget krijgen, maar ervaringen uit het verleden scheppen grote scepsis voor de toekomst. Dus de bevolking moet middels diverse gemeentelijke belastingaanslagen het budgettaire gat dichten. De consument kan geld slechts één keer uitgeven, dus de schade aan de lokale economie is vooraf te berekenen.
Bovendien mogen gemeenten hun eigen beleid zelf bepalen. Dit staat garant voor concurrentievervalsing tussen de ondernemers in dezelfde branche in verschillende gemeenten.
Steun
Het UWV kondigt de NOW, Noodmaatregel Overbrugging voor Werkbehoud, aan. Op het moment van schrijven is deze regeling nog niet opengesteld.
Verlies van arbeidsplaatsen is geen goede ontwikkeling in economisch kwetsbare tijden. Dus moeten er maatregelen worden getroffen die de schade voor de schatkist zo veel mogelijk beperken. Minimalisering van uitkeringen en maximalisering van de opbrengst uit inkomsten- en vennootschapsbelasting waarvoor ondernemers dus zo veel mogelijk niet de onderneming moeten staken.
Welke maatregelen getroffen moeten worden en welk budget daarvoor optimaliter ter beschikking gesteld moet worden tegen welke voorwaarden, is allemaal nog niet bekend. Dus de zwakste schakels in de ketting gaan zo-wie-zo verloren, immers, daarvoor gaat deze regeling te laat komen. Alleen die ondernemingen zullen van deze regeling profiteren, die het minst kwetsbaar zijn.
Gemeenten openen een noodloket voor ondernemers. Hoe de steunmaatregel eruit zal zien, is op het moment van schrijven nog niet bekend, en dat zal per gemeente verschillen. Net als in de regeling van het UWV zal gelden, dat uitsluitend de minst kwetsbare ondernemingen hiervan profijt zullen kunnen hebben, omdat de zwakkere broeders de lengte van leven niet hebben op deze regeling te wachten.
Gemeenten overwegen ook de aanslag toeristenbelasting te verlagen. Dit zou de ondernemers in de toeristenbranche moeten ondersteunen. Feitelijk steunt dit uitsluitend de gemeentelijke schatkist. Immers, als de onderneming wordt gestaakt, is de gemeente deze inkomstenbron permanent kwijt.
Pseudo-steun
Onder Pseudo-steun versta ik maatregelen die reeds bestonden voor uitzonderlijke situaties, en die in het kader van de corona nog maar eens extra onder de aandacht worden gebracht.
Gemeenten kennen de Torzo, tijdelijke overbruggingsregeling zelfstandig ondernemers. Kern van deze regeling is een financiering tegen gunstiger-dan-marktconform voorwaarden. De ondernemer wordt voorgesteld een schuld aan te gaan die enige tijd later moet worden terugbetaald. Als de onderneming is gered, is de ondernemer dat dus nog niet.
Het doel van de Torzo is derhalve de economische schade voor de overheid te beperken. Immers, als de onderneming wordt gestaakt, maakt in principe de ondernemer aanspraak op sociale voorzieningen. De ondernemer wordt voor zijn inzet en doorzettingsvermogen niet beloond. En in het kader van de corona volgt er geen vergoeding voor geleden schade uit.
Hetzelfde geldt voor de regeling Bijzonder Uitstel Van Betaling van de belastingdienst. De schuld wordt niet verminderd. Sterker: deze wordt zelfs verhoogd met extra rente over de langere betalingstermijn.
Verlaging voorlopige aanslag Ib/Vpb. Dit middel kan altijd worden ingezet om de korte termijn financiering van een onderneming te ondersteunen. Maar uiteindelijk ontvangt de ondernemer geen cent compensatie voor geleden corona schade.
In dit kader wordt ook de Melding Betalingsonmacht nog maar eens onder de aandacht gebracht. Geen ondersteuning, maar je moet als ondernemer/corona slachtoffer vooral wel aan de overheidsregeltjes blijven voldoen.
Nep-steun
En dan zijn er natuurlijk nog de banken en andere grootfinanciers. Onder branchespecifieke titels bieden zij breed nonhulp aan. Ondernemingen die het zich kunnen veroorloven wordt rentedragend krediet aangeboden. Ondernemingen die continuïteitsrisico lopen wegens de corona maatregelen, worden uiteraard geweigerd wegens het risico voor de financier van niet-terugvorderbaarheid en verlies van vooruit ingeboekte rentewinst.